Hi peeps,
Even een berichtje uit Amerika. Ik ben er inmiddels een aantal dagen en heb even kunnen wennen aan het tijdsverschil en extreme hitte. De vlucht was, natuurlijk, erg lang en ik moest twee keer overstappen in plaats van een keer. Dit wist ik niet van te voren. Eerst naar London, waar ik 5 uur moest wachten in een overvolle wachtruimte. Daar nam ik het vliegtuig naar Washington DC alwaar ik al mijn koffers van de band moest halen en door de douane heen moest om ze daarna weer het vliegtuig in te laden. De bij de douane was langer dan de tijd die nodig was om mijn paspoort + visum te stempelen. Ik ben nu dus legaal in de states voor D/S wat betekend 'duration of status'. Uiteindelijk nam ik vanuit Washington het, vertraagde, vliegtuig, naar LA en kwam daar plaatselijke tijd om iets voor enen s'nachts aan. Ik was dinsdag vanuit Nederland vertrokken om een uur of half 8, en een uur snachts in LA is 10 uur smorgens in Nederland....wat dus betekend dat ik 24 uur gereisd heb.
Het weer hier is best wel warm, en moet er ook wel aan wennen nadat je koud Nederland verlaat. Maar ik moet zeggen, het is best uit te houden.
Vandaag heb ik mijn Engels en Wiskunde Assessment test gedaan. Dat is een soor niveau test die je dus toegang geeft tot verschillende 'classes' engels en wiskunde. De Engelse test is er in 2 soorten. Een voor 'natives' en een voor 'english as a second language'. Mijn Engels vonden ze blijkbaar zo goed dat ik als enige international student de test voor natives mocht doen. Het is te vergelijken met een Havo examen maar was best te doen. Wiskunde is een ander verhaal, daar nam ik de makkelijkste test van en ik denk dat ik zelfs daarvan toch wel veel goed geantwoord heb, maar er waren ook wel een aantal dingen die ik wel gehad heb op school maar weer vergeten was.
Ok nou ik post snel weer wat op deze website maar ondertussen geniet ik nog wat van een paar vrije dagen en het lekkere weer. Ik begin pas met school de dag na Labor Day, en dat is in September. Orientation is op 29 augustus en vioollessen beginnen volgende week.
See ya.......
Saturday, July 28, 2007
Sunday, July 8, 2007
Hallo Allemaal,
Dit is mijn webblog. Hier zal ik regelmatig verslag doen van mijn leven in de US. Ik zal eerst eens vertellen over de dag dat ik mijn visum kreeg. Want dat visum is toch wel stressvol.
Ik moest een afspraak maken bij het Amerikaanse Consulaat in Amsterdam. Ik had liever naar de Ambassade van Amerika in Den Haag gegaan, maar dat was niet mogelijk. Naar Amsterdam dus! Mijn afspraak was op 26 juni 2007 om 14.45. Het consulaat was op het museumplein schuin tegenover het Concertgebouw. Mijn opa ging gezellig mee dus ik hoefde niet in mijn eentje. Ik had ook lekker vrij genomen van mijn werk zodat ik niet hoefde te stressen met het openbaar vervoer. Dit bleek achteraf een goede ingeving aangezien de trein dus een half uur vertraging had. We wilden om 11.30 vertrekken richting Amsterdam CS, dit werd dus later. De NS blijft natuurlijk altijd de NS en aangezien het stormachtig weer was die dag, was er weer eens een stroomstoring. Maar goed, uiteindelijk hadden we dus een trein die ons in Amsterdam zou brengen. Na ongeveer een uurtje kwamen we daar aan. Ook in Amsterdam stortregende het en mijn arme opa gleed uit in een plas met water toen hij uit de trein stapte. Hij was redelijk nat, maar gelukkig kon hij er wel om lachen. En het droogde ook redelijk snel op. We moesten op het museumplein zijn en dus namen we tram 5. Ook hier hadden we pech want de eerste tram was kapot. Gelukkig kwam er daarna wel een tram die ook daadwerkelijk reed en na ongeveer 25 minuten kwamen we op het museumplein aan. We stapten uit bij het Concertgebouw en het consulaat was daar schuin tegenover. We hadden nog wat tijd doden en we gingen bij Broekmans en van Poppel binnen. Ik kreeg zelfs nog een CD van Bach van mijn opa. Met een opname van het dubbelconcert voor viool en hobo. Daarna gingen we een hapje eten in een van de omringende restaurantjes. Om een uurtje of half 3 gaf ik mijn mobiel, sleutels en andere dingen aan mijn opa want die mochten niet mee het consulaat in. Ik liep daarna enigzins in de zenuwen naar het consulaat. Bij het hek gekomen moest ik me melden bij de intercom en vertelde de mevrouw mijn naam. Er werd meteen gecheckt of ik een afspraak had. Daarna mocht ik door de eerste security. Echt Amerikaans want armen wijd en benen gespreid en daarna een metaaldetector erlangs. Gelukkig was ik 'approved' en mocht ik me melden voor de volgende security. Eerst werd er wel gekeken of ik mijn papieren en paspoort bij me had, anders mocht ik meteen weer terug. Er werd wel drie keer gevraagd of ik mijn mobiel bij me had, dit was dus niet het geval, maar ja. Uiteindelijk mocht ik naar binnen en me aansluiten in de rij bij loket 1. Het zat er wel vol met mensen maar ik was wel snel aan de beurt bij loket 1. Daar gaf ik mijn papieren af en betaalde ik 80 euries voor het visum. PFFF eerste bedrijf gehad!!! Ik mocht plaats nemen in de ruimte waar alle anderen ook wachtten. Het was ontzettend druk en ik bereidde me voor op een lange zit. Er waren veel mensen van de KLM die hun visum moesten vernieuwen en mede dankzij dat duurde het een uur voordat mijn naam werd omgeroepen. Mijn verwachting van een groot grijs kantoor met hoge muren was al enigzins bijgesteld maar ik was toch nog behoorlijk zenuwachtig. Ik werd bij loket 4 geroepen waar een vriendelijke man, overigens Nederlands, mij opwachtte. Hij vroeg of ik zenuwachtig was en vertelde mij dat dat helemaal niet nodig is. Hij vroeg om mijn bankpapieren en daarna vroeg hij wat ik van plan was in de VS te gaan doen. Toen hij zag dat ik viool ging studeren vroeg hij me wat mijn lievelings vioolconcert was. Ik antwoorde Sibelius waar hij het volgens mij niet mee eens was omdat hij vroeg over Wieniawski en of ik dat kon spelen. Daarna deelde hij mede dat mijn visum was goedgekeurd en dat ik mijn paspoort met visum binnen één of twee dagen in de brievenbus kon verwachten. Het hele 'visuminterview' duurde dus niet langer dan 5 minuten.
Opgetogen verliet ik het consulaat en liep naar het Concertgebouw waar ik had afgesproken naartoe te gaan als ik klaar was. Hij stond al te wachten en samen namen we de tram weer terug naar het station. Daarna namen we de trein weer terug naar huis.
Op donderdag 28 juni kreeg ik mijn paspoort met visum in de bus! Het staat wel heel cool hoor, zo'n visum van de United States of America!!!
Ik vlieg op 24 juli naar LA en vanaf dan zal ik regelmatig verslag doen van mijn leven in de States.
Toodles en Take Care!!
Dit is mijn webblog. Hier zal ik regelmatig verslag doen van mijn leven in de US. Ik zal eerst eens vertellen over de dag dat ik mijn visum kreeg. Want dat visum is toch wel stressvol.
Ik moest een afspraak maken bij het Amerikaanse Consulaat in Amsterdam. Ik had liever naar de Ambassade van Amerika in Den Haag gegaan, maar dat was niet mogelijk. Naar Amsterdam dus! Mijn afspraak was op 26 juni 2007 om 14.45. Het consulaat was op het museumplein schuin tegenover het Concertgebouw. Mijn opa ging gezellig mee dus ik hoefde niet in mijn eentje. Ik had ook lekker vrij genomen van mijn werk zodat ik niet hoefde te stressen met het openbaar vervoer. Dit bleek achteraf een goede ingeving aangezien de trein dus een half uur vertraging had. We wilden om 11.30 vertrekken richting Amsterdam CS, dit werd dus later. De NS blijft natuurlijk altijd de NS en aangezien het stormachtig weer was die dag, was er weer eens een stroomstoring. Maar goed, uiteindelijk hadden we dus een trein die ons in Amsterdam zou brengen. Na ongeveer een uurtje kwamen we daar aan. Ook in Amsterdam stortregende het en mijn arme opa gleed uit in een plas met water toen hij uit de trein stapte. Hij was redelijk nat, maar gelukkig kon hij er wel om lachen. En het droogde ook redelijk snel op. We moesten op het museumplein zijn en dus namen we tram 5. Ook hier hadden we pech want de eerste tram was kapot. Gelukkig kwam er daarna wel een tram die ook daadwerkelijk reed en na ongeveer 25 minuten kwamen we op het museumplein aan. We stapten uit bij het Concertgebouw en het consulaat was daar schuin tegenover. We hadden nog wat tijd doden en we gingen bij Broekmans en van Poppel binnen. Ik kreeg zelfs nog een CD van Bach van mijn opa. Met een opname van het dubbelconcert voor viool en hobo. Daarna gingen we een hapje eten in een van de omringende restaurantjes. Om een uurtje of half 3 gaf ik mijn mobiel, sleutels en andere dingen aan mijn opa want die mochten niet mee het consulaat in. Ik liep daarna enigzins in de zenuwen naar het consulaat. Bij het hek gekomen moest ik me melden bij de intercom en vertelde de mevrouw mijn naam. Er werd meteen gecheckt of ik een afspraak had. Daarna mocht ik door de eerste security. Echt Amerikaans want armen wijd en benen gespreid en daarna een metaaldetector erlangs. Gelukkig was ik 'approved' en mocht ik me melden voor de volgende security. Eerst werd er wel gekeken of ik mijn papieren en paspoort bij me had, anders mocht ik meteen weer terug. Er werd wel drie keer gevraagd of ik mijn mobiel bij me had, dit was dus niet het geval, maar ja. Uiteindelijk mocht ik naar binnen en me aansluiten in de rij bij loket 1. Het zat er wel vol met mensen maar ik was wel snel aan de beurt bij loket 1. Daar gaf ik mijn papieren af en betaalde ik 80 euries voor het visum. PFFF eerste bedrijf gehad!!! Ik mocht plaats nemen in de ruimte waar alle anderen ook wachtten. Het was ontzettend druk en ik bereidde me voor op een lange zit. Er waren veel mensen van de KLM die hun visum moesten vernieuwen en mede dankzij dat duurde het een uur voordat mijn naam werd omgeroepen. Mijn verwachting van een groot grijs kantoor met hoge muren was al enigzins bijgesteld maar ik was toch nog behoorlijk zenuwachtig. Ik werd bij loket 4 geroepen waar een vriendelijke man, overigens Nederlands, mij opwachtte. Hij vroeg of ik zenuwachtig was en vertelde mij dat dat helemaal niet nodig is. Hij vroeg om mijn bankpapieren en daarna vroeg hij wat ik van plan was in de VS te gaan doen. Toen hij zag dat ik viool ging studeren vroeg hij me wat mijn lievelings vioolconcert was. Ik antwoorde Sibelius waar hij het volgens mij niet mee eens was omdat hij vroeg over Wieniawski en of ik dat kon spelen. Daarna deelde hij mede dat mijn visum was goedgekeurd en dat ik mijn paspoort met visum binnen één of twee dagen in de brievenbus kon verwachten. Het hele 'visuminterview' duurde dus niet langer dan 5 minuten.
Opgetogen verliet ik het consulaat en liep naar het Concertgebouw waar ik had afgesproken naartoe te gaan als ik klaar was. Hij stond al te wachten en samen namen we de tram weer terug naar het station. Daarna namen we de trein weer terug naar huis.
Op donderdag 28 juni kreeg ik mijn paspoort met visum in de bus! Het staat wel heel cool hoor, zo'n visum van de United States of America!!!
Ik vlieg op 24 juli naar LA en vanaf dan zal ik regelmatig verslag doen van mijn leven in de States.
Toodles en Take Care!!
Subscribe to:
Posts (Atom)
